Tonę w czerwieni

Dłubię, dłubię, dłubię...
Środek jeszcze szedł ładnie, na okrętkę, same oczka prawe.

Półtora motka alpaki Dropsa zeszło podczas lektury "Czerwonego smoka" Thomasa Harrisa. Lektura idealna do drutów: bardzo filmowe, nieskomplikowane, napisane lekkim stylem i wciągające. Nic zmuszającego do specjalnego myślenia. I bardzo, bardzo czerwone.

Przeczytawszy, przerzuciłam się na inną czerwień - piąty tom "Dextera". Jeszcze więcej czerwieni, równie czerwona okładka, równie lekkie i niezmuszające do refleksji.

Ale potem przyszedł ażur...
Dłubię, dłubię, dłubię, od tych czerwoności dłubaniny, treści książek i okładek świat widzę jako nową odsłonę "Pulp Fiktion", dalej dłubię, dwa wieczory z drutami już bez książek i och, dziesięć centymetrów rękawów urosło.

Tak mi się marzył ten sweter na wieczór wigilijny - i co? I co? A tak się zawija środek, że bez regularnego blokowania marnie będzie.

Ostatnie motki już podłączone. Sweter robię dokładnie według wzoru, jedynie środek wydłużyłam o dwa centymetry (no duża jestem, no). Rozmiar M.